Emocje-jest to funkcja potrzeby i różnicy, pomiędzy informacjami niezbędnymi a informacjami posiadającymi. Emocje są tym silniejsze im większa jest potrzeba i różnica. Czynniki wywołujące emocje: *czynniki wtórne (te które wynikają z procesu uczenia się) *bodziec obojętny (skojarzenia z innym bodźcem wywołują u nas emocje) *zmiana nastawienia (nasze oczekiwanie w stosunku do sytuacji). Lęk w sporcie. Martens wyróżnia trzy składowe:

– lęk somatyczny

– lęk poznawczy

– zaufanie do siebie.

Lęk somatyczny wzrasta w miarę zbliżania się zawodów. Pozostałe elementy nie. Lęk poznawczy jest lepszym predyktorem wykonania czynności (im większy lęk tym gorsze wykonanie). Lęk poznawczy jest wyższy u zawodników młodszych i bardzo zaawansowanych. Przy dużej kompetencji, skuteczności własnej i pewności siebie oba lęki są zazwyczaj niższe. Przy zadaniach trudnych bardzo obciążających system regulacji psychicznej oba lęki są wyższe a zaufanie do siebie niższe.

Stany emocjonalne w sporcie.

Przedstartowe – zagrożenie wyobrażone, podstawowa rola wyobraźni i myślenia. Rodzaje: gorączka przedstartowa, apatia, stan gotowości startowej.

Stany startowe – zagrożenia rzeczywiste, przeszkody, frustracja, porażka sukces.

Postartowe  – ocena wyniku sportowego, następstwo porażki lub zwycięstwa, ocena sposobu przygotowania u sposobu walki, samoocena i reakcje interpersonalne z trenerem, zawodnikami.

Wysoka pewność siebie – rozluźniony,opanowany,naładowany, pobudzony ,wiec co ma robić, skupiony na sobie,skupiony na tym co ma robić,spokojny i jasno myślący.

Niska pewność siebie- napięty , zalękniony, zbyt zdenerwowany , zaniepokojony, niepewny,ma wiele wątpliwości, przeżywa niepokój o innych zawodników, za dużo myśli i wyniku, zbyt wiele czasu poświęca na myślenie.

Motywacja – mechanizmy odpowiedzialne za uruchomienie, ukierunkowanie podtrzymanie i zakończenie działania. Proces motywacyjny – proces regulacji, sterujący czynnościami tak aby doprowadziły one do określonego wyniku (jest procesem wewnętrznym, są dwa warunki subiektywne: – cel do czegoś trzeba dążyć –przeświadczenie ze musimy to osiągnąć).

Motyw – stan uruchamiający aktywność osobnika ukierunkowana na cel.

Właściwości motywacji: wyznaczające kierunek –odruchy , instynkty –polecenia narzucone z zewnątrz – pragnienie wewnętrzne. Określające natężenie –siła motywacji (wyłączanie konkurencyjnych motywów, odporność na przeszkody) – wielkość motywacji (liczba czynności determinujących wynik,aspiracje) –intensywność motywacji(wyznaczana jest przez poziom mobilizacji , ilość  energii zużytej)

Prawo Yerkesa Dodona– pierwsze prawo mówi że w miarę wzrostu natężenia motywacji, sprawność działania wzrasta do pewnego poziomu po czym zaczyna spadać a przy bardzo wysokim natężeniu motywacji sprawność działania jest niska.

Drugie prawo mówi że w rozwiązywaniu zadania łatwego największą sprawność osiąga się przy wysokim poziomie motywacji, a w rozwiązywaniu zadań trudnych – przy niskim poziomie motywacji.

Motywacja wewnętrzna (immanentna) tendencja do podejmowania i kontynuowania działalności ze względu na sama treść działania(nagrody wewnętrzne,satysfakcja)

Motywacja zewnętrzna – tendencje do podejmowania i kontynuowania działalności ze względu na zewnętrzne wobec niego czynniki , będące konsekwencja jego wykonania (nagrody i kary zewnętrzne , wartościowe przedmioty ,nagany)

Facylitacja społeczna – wzrost skuteczności działań pod wpływem samej tylko obecności innych ludzi.

Próżniactwo społeczne – obniżenie indywidualnego wkładu pracy w wykonanie zadań zbiorowych, związane z przekazanie ze w grupie indywidualna ocena jest utrudniona. Dzielenie odpowiedzialności z innymi powoduje uspokojenie i słabsze działanie w zadaniach prostych lecz lepsze działanie w zadaniach trudnych.

Style radzenie sobie ze stresem: – zadaniowy (koncentruje na wykonaniu zadania) –emocjonalny (człowiek)